MY VERY FIRST PUBLISHED BOOK IS AVAILABLE NOW, FOLLOW THE LINK!!!
IRonical
zaterdag 13 maart 2021
zaterdag 31 oktober 2020
Therapy 6e66ion, Halloween story
Written By: Romario Rodrigues Varela Live Lived
The Doctor
It was a chilling winter evening. The flickering lampposts unintentionally created a sense of dread and ominousness, almost as if they knew what was coming. The streets and roads were hauntingly empty. Stores were closed early and life was put on hold to prepare for the frosty punishment .The radio said this was going to be the coldest night recorded in the town's history. Every soul was probably safe behind familiar walls, nestling in the arms of a loved one. Getting ready to face whatever the world was going to throw at them. If only she had been one of those fortunate souls, alas she had a job to do.
Her breath became visible and her hands had already lost all feeling. The wind was squeezing itself through the cracked glass of her windscreen, cutting through every fibre of her skin. With every breeze she was reminded of how cold the world could be, and how little it cared about the creatures that were forced to inhabit it.
She had asked herself why the world was this cruel countless of times, until she finally realized that it didn’t matter. Searching for explanations is futile when you understand nothing in this life truly has a reason. A reason is just a manmade concept. A desperate attempt at making sense of what is happening around us.To understand life, or to control it.
People love to be in control, or to at least think they are. That is why, in her line of work, she exerted as much control as possible. Thereby taking it away from her subjects. To be in control of the situation or the conversation, means to be in control of the person. And people crack when they feel they are no longer in control.
By recognizing that existence is characterized by the complete opposite, chance and chaos, one as herself could truly understand what it meant to be in control. She had always seen it when she looked at the larger picture: Chaos is reality, and control is something you give yourself to cope with reality. Then you can shape reality to fulfil your own desires. This is why she never blamed anyone for what happened to her. It was just… random . She used it as an opportunity to move up in the world. She took control.
The grandiose doors opened slowly as she was driving towards the entrance. The moment felt near biblical, like being welcomed into the gates of heaven. Ironically though, most would claim that something contradictory existed behind these particular gates. The entry sign might as well could’ve said: 'Abandon hope all ye who enter here.'
See, there were stories about this place. Troubling stories. Not only would whoever entered here supposedly never come out, like the many ‘residents’ that had died here. People also whisper about how the dead never truly leave these cursed grounds. The sick would never recover and the healthy would fall ill .Sooner or later, all who set foot in this old building would become its next victim. Forever becoming the nourishment it uses to prolong its existence.
“Pfft such nonsense”, she thought.
Rumours and folktales, she wasn’t going to allow those to cloud her judgement. This was the golden opportunity to relaunch her career . All the hard work she put in would be rewarded if she succeeded in this task. There was no way in hell she was going to let a few ghost stories steer her away from her goal.
And so, Doctor Francheska Kriskova steadily drove on to the terrain, while the huge doors closed behind her. Rain started pouring out of the skies and unendingly banging against Francheska’s windshield, making it hard for her to see. She was barely able to make out what was written on the sign next to the door:
Empedocles,Psychiatric Hospital
The lightning strike that followed, was like something out of a bad horror movie.
When she entered the building, doctor Kriskova was welcomed by the asylum staff. A bald man with an Amish beard and round glasses approached her with noticeable enthusiasm:
“Hello doctor Kriskova I am doctor Asmodeus, we spoke on the phone. These are nurse Mara and detective Corson.”
“Nice to meet you”, Francheska said politely but uninterested.
“Likewise, we are happy you’re here. To be honest we weren’t sure you’d make it”, said doctor Asmodeus.
“Why wouldn’t I?” she asked a tad bit confused.
“Well”, said the asylum doctor, “you wouldn’t have been the first to cancel.”
Francheska laughed a little.
“Well I honestly find the idea of a haunted mental institution to be quite exhilarating. Who knows? Maybe I’ll run into some questionable creatures during my visit.”
Asmodeus laughed a little as well, but you could tell that he was slightly offended.
“I wasn’t referring to those silly folktales. I was more so referring to our patient, who I suppose you could call a questionable creature indeed. He has quite the… reputation.”
Francheska looked at the detective and nurse, who were both avoiding eye contact. As if this man being mentioned made them nervous.
“Come on”, she said sceptically. Am I really supposed to believe that he messed up every psychiatrist that tried to get through to him? So much so that they too became patients at a mental institution?”
The doctor did not change his serious facial expression.
“Not just any institution miss Kriskova, this one.”
“You’re kidding… right?”
The detective, who started to lose his patience, interrupted the conversation.
“It doesn’t matter if you believe it or not, what matters is if you can help us!”
“Indeed”, said Asmodeus, “I wish I myself could’ve penetrated his mind but I tried to no avail. But you’re different. I’ve been following your career doctor Kriskova. I know all about how you confronted your mother's killer and got him to admit to his crime despite his illness.”
Francheska was pleased this man knew of her accomplishments, but found it unfortunate that he chose to bring up that specific case.
“That… was a long time ago. I’ve had many other breakthroughs since then. I did everything independently, even set up my own practice.”
“We also know that you lost that practice in a legal battle with the state”, said detective Corson, seems like you could use another breakthrough.”
She didn’t like the detective’s mocking tone, but he was right. Ever since she lost her office, her life has been spiralling downward. She lost her patients, her house, her husband. Things had gotten so dark, that she once even considered taking her own life. Everything she built and worked so hard to achieve was destroyed. She needed this, and she had already driven all this way....
Still, she wasn’t going to say yes without knowing exactly what she was signing up for.
“Tell me more, about this patient. You were very vague and secretive about it on the phone. All I know is that he has a criminal and murderous history. Also a military past, a general maybe?”
“Lieutenant actually, lieutenant Johnathan Cipher”, the detective responded. “He fought in some big war and went off the rails ever since he came back. He was guilty of committing a large number of horrible inhumane murders. So vast and severe that they had to be swept under the rug, especially because he got away with an insanity plea . He has been in this institution ever since and most people don’t even know about it.”
“That was a long time ago, I wasn’t even working here at the time” doctor Asmodeus interrupted.
“Wait”, she said confused, “you don’t own this place?”
“Oh no, I’m just the head doctor not the owner.”
“Anyway”, Corson continued mildly irritated, it seems his best days are behind him. He’s gotten very sick. But apparently, he doesn’t want to leave this world by his lonesome. He’s constructed some elaborate plan, possibly with outside help, but we don’t know what it is. What we do know is that a lot of people are in danger. When he initially told us this, we thought he was just talking crazy. Then the people he named actually started dying one by one. He maintained that this was just the first phase of a terrifying plot. He’s been interrogated by law enforcment and evaluated by doctors, but nothing seems to work. You’re our last hope.”
Francheska looked the detective in the eyes, he seemed sincere and even a little distressed. And the doctor kept insisting that he followed all of her achievements and knew of her capabilities. That she wasn’t just their last desperate option, but that they hadn't thought they needed someone with her expertise until now. Lieutenant Cipher was hard to break, yet they believed she could succeed where others had failed.
She had to make a choice. People’s lives were on the line, and Johnathan was looking worse by the day. Time was of the essence. Still, something about this situation and about this place felt… off.
That’s when she directed her gaze towards the nurse, who had been quiet this entire time. Francheska was good at reading people, it was part of her job. And it wasn’t hard to read what the nurse had written all over her face, or at least part of her face. Her mouth was covered with a surgical mask, but her pupils spoke a thousand words. It was a look Francheska had well familiarized herself with.
Fear.
Most likely the nurse had stood face to face mister Cipher as well. Maybe she had gone into his room to clean his bed, and maybe he had spoken to her. His voice soft yet intimidating. Perhaps he had said something that made her fear for her own safety, or for the safety of someone she cared about. And maybe she wasn’t allowed to speak about it. Whatever the reason, Francheksa could undoubtedly tell that this woman was scared for her life. And was silently begging for someone to help. She recognized it all too well.
Francheska sighed softly and turned towards the men who were anxiously awaiting her decision.
“Okay, I’ll do it.”
The Patient
The clock was ticking, both figuratively and literally. Piercing through her eardrums as the seconds went by with noise and distraction. It was practically the only sound in the room, aside from the calm breathing of opposing souls.
The white room, the one they used for sessions and integrations. White walls, white floor, even white furniture . Like stepping into God´s office. She learned in school that the colour white had a psychological effect. It removes intensity and tension. White is commonly seen as being free of impurities, the colour of pure light. That concept reeked of white superiority complexes, but she understood how it could affect the mind of the mentally unstable.
Across from her however sat the polar opposite of pure. Unless you were speaking of pure evil. This man, this...creature, was the embodiment of sin and filth.
She hated people like him. The mentally ill were often the victims, or at least the ones that needed help. Even the criminally insane deserved proper consideration and empathy. But the head doctor and the detective told her about the things this man did. Unforgivable, unspeakable things. When they told her about the woman he abused and then dissected, all while she was alive to experience it, she almost threw up in her mouth. And that wasn´t even the worst crime he committed.
This man was a monster.
He had no regard for human life, and was probably born without a conscience. But even that wasn’t an excuse for his atrocities. Francheska was going to enjoy this, probably more than she should.
Ten minutes had passed and they hadn’t said a word to each other. They were sizing each other up. Observing the other person in the room while themselves being observed by the head doctor, the detective and the nurse. Johnathan was just sitting there, staring into doctor Kriskova’s eyes with his pitch black pupils. As if he stared deep into her soul, and didn’t like what he saw. It was unnerving. The last person to make her feel so uncomfortable, was the man that killed her moth...
“No! Focus.”
Francheksa had to remain calm, collected and professional. Now was not the time for personal feelings, there were lives at stake. And it’s not like she was in any real danger. He was restrained with chains and a straightjacket, there’s nothing he could do to her.
There’s nothing. He could. Do to her.
She repeated this sentence in her mind, then took a deep breath before commencing:
“So”, are you enjoying the view Johnathan?”
Mister Cipher smiled faintly and discomfortingly.
“You’re not really my type, but I do like treading uncharted waters.”
“Ugh what a creep”, was her internal response. She skimmed through his files, pretending to go over them quickly. As if she hadn’t dozens of times already. He waited unwearyingly and unbothered.
“Let me guess”, she said seemingly uninterested. “Rough childhood, daddy never loved you, bullied by the bigger kids, bad financial circumstances, never was able to be with that one girl who you convinced yourself of really being your soulmate? And you were in the army, so let's sprinkle some good old PTSD in there. Am I hitting any marks here or what?”
“Ha, three out of six . Not bad doctor . That’s pretty much what made me who I am yes.”
Francheska nodded: “ Yeah, and now the truth please.”
“What do you mean?”
“Well even if some of those clichés were true, none of them are the real reason you do what you do. I could tell based on the lack of reaction in your irises. I mean sure there was a reaction, but not a real one. Just a mask you probably put on for the other psychiatrists. If your reasons were really that simple and straightforward, they would’ve gotten something out of you already. Apparently they couldn’t see how good of an actor you are, but I can. So again, the truth now please. And this time can we cut the shit?”
Johnathan seemed slightly impressed.
“You could tell all that from one sentence and the look in my eyes?”
“I’m the best, that’s why they called me” Francheksa said with true sincerity and a little arrogance.
“Finally someone who actually knows that they’re doing. Where have you been all my life?”
“What was the first murder you committed”, Francheska continued undisturbed.
“Ooh, right to the juicy stuff. Don’t you want to know what my favourite colour is?”
“Answer the question Johnathan.”
“Sapphire”
“The less you cooperate the harder you’ll make this on yourself, trust me.”
“You didn’t let me finish doctor”, Johnathan said reassuringly, “Sapphire … that was the colour of her eyes. Of my first…”
He stared into the distance,like he was dreaming of better times.
“Beautiful orbs they were. You could see the entire world in those eyeballs, if you knew how to look. I remember exactly how she pointed at me. How she stared at me in her final moment, right before she became my first. Disbelief, hopelessness, dread and yet…acceptance. It was beautiful, she was beautiful. And you… you look just like her.”
That last sentence caused her some discomfort. An eery feeling took over her stomach and shivers ran down her spine. But doctor Kriskova didn’t budge. These were textbook serial killer tactics. Trying to convince the interrogator that they fit the victim description, in hopes of making them feel uneasy and give up the control they have over the conversation. She wasn’t falling for that.
“I’m sure she was a good looking woman then, how many followed after the first?”
“Not as much as they told you. Rumours are rumours what can I say.”
She made a couple of notes, partially to avoid eye contact.
“And a murderer is a murderer, Doesn’t really matter how much you’ve killed does it?”
“I suppose it doesn’t. However, it does matter Who you’ve killed. I admit I’ve taken lives without motive. Just to practice, to see if I could do it. No real reason, just… random. Sometimes.”
“And sometimes you did have a motive?”
“Call it motive, I’d rather call it purpose.
“ Like during the war?”
“Exactly, but also after that. Most of my kills served a purpose. Whether it was a selfish one, or if it was for a greater… well not good . Let’s just say a greater goal. I’m sure you understand what I mean.”
“Why are you sure I understand?”
“Because you’re the best remember? That’s why they called you.”
“Right. Why don’t you tell me about one of these purposeful killings.”
Lieutenant Cipher held his tongue for a moment. The doctor patiently gave him time to think about his answer. It wasn’t before long that another unsettling smile formed itself on Johnathan’s pale face.
“I have the perfect story.”
And there it was again, the cliché strike of lightning.
The Story
Once upon a midnight dreary
A little girl who purposely trapped herself in the attic
Was brushing the hair of her pale porcelain doll
She hummed and sang the sweetest of melodies
To tune out the horrors from the world below
You see, the child wasn’t alone
She had two perfectly damaged human beings as parents
A father, who was deeply disturbed by images of trauma
And the voices of the dead whispering in his ears
Who kept corpses of runaway pets underneath his bed
Each with a bitemark on their throats
A man who once strangled the girl until she turned blue
Because he briefly thought she was one of his demons
Yet she never blamed him
Knew he was plagued by things outside of his control
Knew his heart was as big as his fear of the unknown
She loved him, more than anything in the world
But ask the girl about her mother
And her heart would pound against her ribcage
Mother was the hardworking woman during the day
And the monster living in the house at night
Striking down father for behaving the only way he knew how to
Burn him with cigarettes
Beat him with sticks
Treat him like a dog, even pushing his face into his own faeces
And she would beat the daughter too, for picking his side
One time mother hit her so incredibly hard
With a baseball bat she found in the street
That the blood ran down the daughter’s body
Like water from stone
Mother was a medic so she treated it herself
Just like she always (mis)treated father
Inflicting pain just to heal it
And then do it all over again
An endless cycle of pain and torture
The girl eventually decided to stop getting in her way
Stopped giving her a reason to lash out at her
Instead of just at father
Just play in the attic and let mother have her fun
Until tonight
The night of her 11th birthday
When she was playing with the doll daddy gifted her
When he was still somewhat in his right mind
Noise coming from downstairs was never unusual
Plates hitting the floor, loud steps shaking the building
Mother’s angry voice echoing through the house…
This was however the first time, that she heard her father
Scream
And not just a scream of anguish, but a scream for help
The daughter closed her eyes and covered her ears
Crying and waiting for the yelling to stop
But it didn’t, and it wasn’t going to
Not unless someone were to force the silence
Thus the little girl
Unnoticed by her caretakers
Slowly descended towards the madness
Her mother crouching over her squealing father
Holding the same bloody baseball bat mother had hit her with so much
She was hurting him
She was always hurting him
And he could never hurt her back
Someone needed to hurt her back
This was the reason
The girl took her father’s doll
And slammed it against the back of her mother’s head
With every ounce of strength in her body
Porcelain fragments scattering all over the living room floor
The mother fell on her stomach
And turned around dazed and confused
To see her daughter standing over her
With a sharp piece of the broken porcelain in her hand
“This is for hurting daddy!”
“And this is for hurting me!”
“And this is for never stopping!”
“And this!”
“And this!”
“AND THIS!”
“AND TH-”
…
Never would she forget how her mother looked at her
In her final moments
Disbelief, hopelessness, dread
And yet… acceptance
It was beautiful
She… was beautiful
You could see the entire world in those sapphire eyeballs
If you knew how to look
Seven years had passed before someone finally came looking
The daughter had long since left
All they found was the father
In the attic
Brushing the hair of a pale rotten corpse
The Verdict
…
….
Silence.
…
..
Doctor Kriskova was visibly taken aback by Johnathan’s tragic and disturbing story. Her heart was nearly beating through her chest, while she recognized the taste of blood on her tongue. Her hands were shaking as she tightened the grip on her notepad. Her vision blurred and her breathing increased irrepressibly . All the control she previously believed she had, just vanished into thin air. Lieutenant Cipher on the other hand, was as composed as when they started.
“No more questions, doctor?” Cipher said with sinister undertones.
“Who… where?”, Francheska could barely utter the words. “W who told you that story?”
“You did, when you walked in here.”
“I don’t… I don’t understa..”
Before Francheska could reassemble her scattered thoughts, the door to the white room opened slowly. She hadn´t even gotten any real information out of the patient yet, so maybe Asmodeus or Corson were coming to pull her out. Imagine the doctor´s surprise, when it was the nurse who entered instead .
The nurse with a mask covering her mouth, who was silently screaming for help earlier. The nurse whose pupils were previously bleeding with fear, but appeared none expressive at the moment. Eyes of which Francheska only now noticed their haunting colour, under the light of the bright white light. A very peculiar shade of blue. Sapphire. The same colour as…
“M mom?”
Francheksa burst into tears when nurse Mara removed her surgical mask, and revealed herself to be the woman who gave birth to her.
“This isn’t real! It isn’t, it can’t be!”
Lieutenant Cipher freed himself from his constraints and gestured the nurse to come stand by his side. He twisted her hair between his long pale fingers as Francheska sat frozen in her chair, horrified by the image of her dead mother.
“You killed your mother and let your own father, a sick man pay for your crime. Then you became the psychiatrist who shaped his mind into believing he did it. Heh, and they call Me evil.
“I helped him! I did it for him, for us! He got the help he needed, he wasn’t fit to live in the real world! The real world only caused him pain!”
“No Francheska, you caused him pain. You got him admitted to a place just like this. Where the ill are discarded and forgotten. You used him to jumpstart your career, and then never looked back. He died during shock therapy while you, a murderer, roamed the world free and without worry.”
“I…no! I didn’t know I…wait…
W-What is this place? Who are you really?”
The man formed an insidious smile from ear to ear, revealing his yellow maggot invested teeth. He spoke deeply and disturbingly, each word sending shivers down the doctor’s body. Until she finally gave in to the cold.
And he would continue speaking to her.
Every day.
Throughout shock therapy with the highest voltages
Acupuncture sessions with knives instead needles
Relaxing hot tub baths filled with scolding lava.
And during their therapy sessions in the white room.
Every time he spoke she would hear the same voices her father heard in his insanity.
And the same voice that whispered in her ear on that fateful night.
The voice of the weatherman on the car radio she was listening to on her way over here.
And the voice on the phone that lured her into the belly of the beast.
All belonging to the same man.
Lieutenant Cipher
Liu Cipher
Lu
Ci
…
The end.
☺
maandag 9 december 2019
zaterdag 7 september 2019
zondag 18 februari 2018
Top Cartoons
IMDB Rating: 8,7
Heb dit eerlijk gezegd maar 1x helemaal gezien en het was een tijd geleden. Maar ik weet nog heel goed dat deze cartoon echt meeslepend was. Tot op het punt dat het soms niet eens meer leek op een cartoon maar gewoon een soort young adult actie/drama, met real people with real lifes that you care about. Deze cartoon speelt zich af in de DC universe. Maar in plaats van de focus te houden op de bekende helden zoals Batman, Superman en Flash kijken we nu juist naar de jongere generatie, de sidekicks. We volgen Robin, Superboy Kid Flash en andere young heroes in hun missies en zien ze zelfs opgroeien in het tweede seizoen. De DC universe beleven vanuit het perspectief van jonge superhelden bleek een breath of fresh air. Zo erg zelfs dat fans van de show schreeuwden om een seizoen 3 nadat de serie was gecanceld na 2 seizoenen. En guess what? We krijgen m gewoon ook, Power to the people man, icantbelieveit. Zoals ik al zei, je raakt echt invested in the characters. Tuurlijk zijn het nog steeds superheldenverhalen waarin soms cliché de wereld wordt bedreigd door 1 of andere supervillain. Maar de personages, hun interacties met elkaar en de ontwikkelingen die ze doormaken. That's what makes this show so damn good. Alleen jammer dat de eerste paar afleveringen meh zijn. En dat, wanneer ik het op Netflix kijk, ik de taal steeds moet switchen van Nederlands naar Engels. Want in het Nederlands is het echt bagger.
IMDB Ratings: 8,9 & 8,2 Twee cartoons die allebei gewoon leuk, lief en mooi zijn. En je hebt kans dat je zomaar een traan of snottebel wegveegt terwijl je paar minuten eerder gewoon stukging, wat een rollercoaster. Gravity Falls gaat over twins Dipper en Mabel die op vakantie zijn bij hun opa-oom. Tijdens deze vakantie ontdekken ze allerlei interessante en soms zelfs creepy mysteries die zich afspelen in dit kleine stadje. Dipper is de avonturier die al het onverklaarbare wilt ontdekken en Mabel is de adorable en loveable girl die alles bekijkt met een rooskleurige tint. Dit is één van de slimmere cartoons. Via honderden eastereggs en clues kom je samen met de twins langzamerhand achter de geheimen van Gravity Falls. It's a fun and compelling journey with a satisfying ending en één van de spannendste episodes/plottwists die ik heb gezien.
Dan heb je Star vs The Forces of Evil. Een show over Star Butterfly, een prinses uit een andere dimensie, die naar de aarde wordt gestuurd om onder de mensen te leven. Samen met haar nieuwe huisgenoot, de aardbewoner Marco, maakt ze allerlei gekke dingen mee. Deze show lijkt eerst echt basic. Episodes van 10 minuten waarin Star en Marco iets doms en bovennatuurlijks meemaken, het eindigt meestal goed, en het is grappig omdat de buitenaardse Star meestal mogol doet. Maar bro...shit wordt ineens omin real!? Like really, I think people die and shit. Deze cartoon gooit opeens gekke plotlijnen op je that keep you on the edge of your seat. Okay moving on.
IMDB Rating: 8,4 Ik wilde deze serie in eerste instantie samen zetten met Gravity Falls en Svtfoe. Alle drie deze cartoons hebben loveable characters, diepgaande lore, leuke gevoel voor humor en emotionele impact. Steven Universe however, is toch ietwat meer heartfelt ofzo. Kweeni echt hoe ik het moet uitleggen dus laat me eerst maar vertellen waar het over gaat. Deze show gaat grotendeels over de Gems. Dit zijn buitenaardse wezens met een menselijke vorm en een specifiek soort edelsteen op hun lichaam die hun ware zelf moet voorstellen. Na een soort burgeroorlog op de thuisplaneet, vluchtte een aantal Gems naar de aarde. Deze gevluchte gems vormde een rebellengroep onder de leiding van Rose Quartz, die beloofden de aarde te beschermen tegen we-zens van buitenaf (haha sorry). Maar goed, in een gevecht tussen de gems die op aarde waren en de gems van het thuisplaneet verloor rebellenleider Rose Quartz haar leven. Maar ze werd gereïncarneerd in de vorm van een baby. Half mens half Gem, haar zoontje Steven. Deze backstory alleen al zegt dat deze show dimensies heeft, maar dit zijn wel allemaal dingen die je langzamerhand te weten komt. Net zoals veel moderne cartoons op deze lijst, begint Steven Universe gewoon als een leuk tekenfilmpje. Maar hoe langer we Steven volgen, hoe meer we te weten komen over zijn innerlijke en letterlijke strijd. Hoe hij struggled met zichzelf, het verleden van zijn moeder en de strijd waar hij constant ongewild in het middelpunt van staat. Wauw wat een mooie cartoon is dit soms, het verbaast me gewoon. Vriendschap, familie, liefde, verraad, geluk, verdriet, dood, het omvat al deze dingen en meer. Oh en 2 dingen die ik extra tof vind is de muziek in deze show en het concept van "fusion". Dragonball Z fans kennen dat concept waarschijnlijk al, maar in Steven Universe is fusion niet slechts een power up. Fusion is een moment waarop twee zielen via vertrouwen en liefde met elkaar in verbinding komen, en het is zo mooi gedaan heh ojo.
IMDB Rating: 8,1 Dit is de beste spiderman serie, en daarom moet ie op deze lijst. Oké toevallig kijk ik nu Spiderman The Animated Series (1994), dat is zeg maar de spiderman waar ik via Fox Kids mee ben opgegroeid. En misschien wanneer ik het af heb dat ik dan m'n mening verander. Maar voor nu is het Spectacular Spiderman die m'n lieveling is. Niet omdat het zo diep is als sommige andere series op deze lijst, of zo grappig (al is Spidey wel kaolo fa2 hier in). Nee man deze cartoon is gewoon Awesome. De actie is awesome, de villains zijn awesome, de verhaallijnen en de character arcs zijn Awesome. Als je ooit een spiderman cartoon wil zien do me a favor please, check deze. Het heeft maar 2 seizoenen en vangt precies de essentie van wat Spidey is, beter dan veel van de films zelfs. That's all I have to say about that.
IMDB Rating: 9
Oke dus kijk. Deze serie en de serie hierna heb ik al besproken in een andere top 10. Dus uhh kga gewoon kopiëren en plakken man sorry.
Hahahaha..Rick and Morty. Hahahah dude, deze show. Hahahaha.
Dit is echt de meest gekke, grappige shit die ik ooit gezien heb. Ik weet niet hoe ik het anders moet zeggen man. Gecreëerd en geschreven door Justin Roiland (Lemongrab van Adventure Time) en Dan Harmon (maker van Community). Dit is een science fiction, animatie, actie, comedy, doctor who, inception, adventure, family show. Weet je wat het is met Rick and Morty? Het is zo geniaal dat ik het niet kan verwoorden. Je moet het zelf maar aandachtig kijken, als je wil. Ik kan wel zeggen dat het gaat over een oude alcoholistische wetenschapper die bij zijn dochter der gezin woont. En samen met zijn kleinzoon Morty, een neurotische puber, de gekste avonturen meemaakt. Naar andere planeten gaat, de dromen betreedt van een leraar, alternatieve dimensies bezoekt en dan nog steeds op tijd thuis is voor het eten. Maar deze show is een ervaring. Wat ik persoonlijk het beste eraan vind, behalve de conceptuele risico's, is dat het dialoog grotendeels is geïmproviseerd. Het maakt de show natuurlijker en ""realistischer"". Anyway dit is awesome, elke aflevering is geniaal en kan niet wachten op seizoen 4 Bitch.
Wat zo geweldig is aan Adventure Time is dat de show volwassener wordt naarmate de hoofdrolspeler ouder wordt. Hij heeft nu inmiddels een baard in de keel en shit got real. Tuurlijk tuurlijk ook in de latere seizoenen zijn er soms gewoon afleveringen die leuk en random zijn. Maar de meeste afleveringen van Adventure Time hebben een bepaalde boodschap of een bepaalde onderliggende serieuze toon. Ik noem dit de diepe afleveringen. Eén van de laatste diepe afleveringen ging over een vampier die haar vampirisme kwijt wilde raken, maar uiteindelijk besloot dat het beter is om een manier te vinder om ermee te leven. Vampirisme was dan een metafoor voor depressie. Dat was maar een random voorbeeld. AT beschrijft veel relevante persoonlijke kwesties, op een manier die je aan het denken zet maar niet je stemming verpest. En dat allemaal in afleveringen die maar 10 minuten duren. Ja het gaat om Finn en Jake, een jongen en zijn magische hond. Maar het land van Ooooo is zo groot en mysterieus en met elk seizoen wordt er weer wat nieuws aan het licht gebracht. Complotten, reïncarnatie, liefde, pubertijd, depressie, familie en vriendschap. Adventure time bespreekt alles. En het is gewoon leuk. Wat extra tof is aan de latere seizoenen zijn de mini-series. Dit zijn groeperingen van aflveringen die één verhaal vertellen, en meestal kom je na dat verhaal veel meer te weten over een personage of de wereld waarin dit zich afspeelt. Jammer dat het laatste seizoen eraan komt, but all good things come to an end I guess. What time is it?
IMDB Rating: 7,8 Over beste superhelden serie gesproken, dat is dit voor mij. En ik beloof dat dit de laatste superhero show is op deze lijst. Wel lang geleden dat ik het gezien heb dus misschien is het nostalgie, maar Teen Titans is de fucking shit. Young Justice ging ook over een groep teenage hero's, maar sorry man Teen Titans did it better. Robin, the leader, trained by batman and kicks ass left and right. Starfire, the alien girl with super strength superspeed and a heart of gold. Raven, the likeable emo chick with a dark past and incredible powers. Beastboy, the funny and childish one who can change into any animal. And Cyborg, half man half machine and completely badass. Elk van deze personages heeft een eigen rol om te vervullen en maakt persoonlijke ontwikkelingen mee. Maar aan het einde van de dag zijn ze een team, en daar gaat het ook om. Teamwork, friendship, family, je snapt het. Oh my god en de main villain, Slade Wilson! Amaazing. Ben soms gewoon bang voor die guy. En Terra!!! Een chick die later in de serie het team joint. Wauw ik word al emo als ik aan dat gedeelte van de serie denk, maar geen spoilers. Kijk het, tis leuk.
IMDB Rating: 8,5
"Long ago in a distant land... I Aku the shapeshifting master of darkness unleashed an unspeakable evil! But a foolish samurai warrior, wielding a magic sword, stepped forward to oppose me. Before the final blow was struck, I tore open a portal in time and flung him into the future, where my evil is law! Now the fool seeks to return to the past, and undo the future that is Aku."
Nou de intro valt dus eigenlijk al samen waar het basically over gaat. Wat een unieke en interessante plot. Maar dat terzijde is dit sowieso de beste show op deze lijst qua visuals, don't even argue with me. Deze hele serie ziet eruit en voelt als een fucking kunstwerk. De sfeer wordt verkocht via de grandioze visuele sets en spanningen worden opgebouwd met lange stiltes. Samurai Jack oogt goed en voelt goed. Oke maar nu wel ff terug naar plot. Samurai Jack gaat dus over de missie van de onbekende samurai om terug te keren naar het verleden, zodat hij de demon Aku kan verslaan en kan voorkomen dat de wereld wordt overgenomen. En natuurlijk om zijn dorp en familie te redden, die hij als het ware gewoon achter heeft gelaten toen Aku hem naar de toekomst flitste. In elke aflevering volgen we de samurai die zich een weg moet zien te banen door de bizarre toekomst die Aku gecreëerd heeft. In de tussentijd probeert Aku er alles aan te doen om de Samurai tegen te houden. Episodes staan meestal op zichzelf en vertellen hun eigen mini verhalen, die Jack soms van zijn doel doen afdwalen. Maar de missie blijft nog steeds "Gotta get back to the past." Wanneer het lijkt alsof de samurai eindelijk een manier heeft gevonden om terug te keren, gebeurt er meestal iets waardoor het uiteindelijk toch niet lukt. Frustrerend, en tot een bepaald punt leek het voor zowel Jack als voor de kijker dat het ook nooit zou lukken. De serie werd namelijk na 4 seizoenen gestopt, en Jack was nog steeds vast in de toekomst zonder enige hoop. Maar jaren later, voor Jack EN voor kijkers, verscheen er nieuwe hoop in de vorm van seizoen 5.
Dus oké, season five. Weet je wat tof is aan dit seizoen? Oké er zijn eigenlijk een paar dingen tof:
1. Kwaliteit van de show is omhoog gegaan. Dit seizoen is namelijk veel later gemaakt dan de rest en dat is te merken aan de animatie. It looks absolutely gorgeous.
2. Dit speelt zich af vijftien jaar na season four. Jack is al die tijd vast geweest in de toekomst, heeft een baard gegroeid en is z'n zwaard (het enige wapen dat Aku pijn kan doen) kwijt geraakt. Maar Jack blijkt niet fysiek ouder te kunnen worden omdat hij uit het verleden komt. Dus we volgen een Jack die gedoemd is om eeuwig rond te lopen in een hopeloze wereld, en we zien wat dat mentaal met hem doet. Geweldige character moments en development.
3. Wat extra tof is aan dit seizoen (5) is dat je het stiekem gewoon kan kijken zonder de rest gezien te hoeven hebben. Want zoals ik zei, het speelt zich vijftien jaar later af. Enige wat je eigenlijk hoeft te weten is wat ze in de oude intro of de eerste 2 afleveringen laten zien. Aku viel Jacks dorp aan in het verleden en Jack versloeg hem bijna met een magisch zwaard. Maar Aku kon niet tegen z'n verlies, dus teleporteerde hij Jack naar de toekomst. En sindsdien probeert Jack naar het verleden terug te keren. In seizoen 5 is ie daar nog steeds mee bezig.
Maar goed, of je deze serie nou helemaal kijkt of alleen het laatste seizoen, je bent in ieder geval in for quite a journey. M'n enige kritiek is dat ik het einde veel te gehaast vond. Oke nu ga ik ophouden met praten hierover.
IMDB Ratings: 9,2 & 8,6
Alright
Letmetellyousomthin
Omygod guys
This show is just...
Kijk als je ooit Avatar gezien heb hoef ik je niet eens uit te leggen waarom het op nummer 1 staat. You should already know. En als je Avatar niet kent, de fuk wrong with you fam? Leef je onder de grond? You should be ashamed of yourself. Haha, nee maar er zijn gewoon mensen die het niet kennen of nooit echt gevolgd hebben neem ik aan. En voor die mensen ga ik proberen uit te leggen waarom dit beter is dan de meeste dingen die je wel gezien hebt.
Plot
Avatar The Last Airbender speelt zich af in een wereld die verdeeld is in vier verschillende naties, gebaseerd op de vier dominante elementen die deze wereld vormgeven. De Waterstammen, de Luchttempels ,de Vuurnatie en het Aarderijk. Binnen deze naties worden een aantal mensen geboren met de ability om hun respectieve elementen te "sturen". Ze hebben dus macht over aarde, vuur, water of lucht, afhankelijk van waar ze vandaan komen. Echter eens in de zoveel tijd wordt er iemand in 1 van de naties geboren die alle vier de elementen kan beheersen, de Avatar. De Avatar is potentially de machtigste persoon op aarde en heeft de taak om de vrede te bewaren. De Avatar vormt de brug tussen de fysieke en spirituele werelden en moet balans zien te houden tussen beide. Om de zoveel tijd wordt de Avatar gereïncarneerd als een nieuw persoon. De eerste Avatar (Wan) was een vuurmeester en vanaf hem volgen we de cyclus van: Vuur -> Lucht -> Water -> Aarde -> Vuur -> Lucht -> Water -> Aarde etc om te weten in welke natie de volgende Avatar geboren zal worden.
Uiteindelijk komen we terecht bij de nieuwste Avatar, een jonge luchtmeester genaamd Aang. Toen Aang erachter kwam dat hij de Avatar was en de druk niet aankon, rende hij weg van huis. Alleen om terecht te komen in een storm midden op zee. Toen de oceaan hem en zijn vliegende bizon opslokte, kickte Aang's Avatar reflexen in en bevroor hij zichzelf in ijs. Honderd jaar zou voorbij gaan voordat hij eindelijk gevonden zou worden door twee bewoners van de zuidelijke Waterstam. In Aang's aanwezigheid begon de Vuurnatie haar aanval op de andere naties. Een eeuwenlange oorlog brak uit, waarin de luchtnomaden volledig werden weggevaagd en de rest van de wereld gekoloniseerd werd door de vuurnatie. Nu is het aan Avatar Aang, de laatste luchtmeester, om alle elementen te leren en de vuurnatie te verslaan om zo een eind te maken aan de oorlog.
Thema's
Nou oké dit is duidelijk voor kinderen right? Reïncarnatie, genocide, oorlog, kolonisering. Al in de eerste minuten van de eerste aflevering wanneer dit aan het publiek wordt verteld, wordt de toon gezet. Kunnen we even allemaal toegeven hoe origineel en creatief het verhaal van deze serie is? This is some Star Wars, Lord of the rings type of world building. Ik fucking HOU van world building. Maak je eigen wereld met je eigen natuurwetten en regels, please! Waarom zouden we iets willen zien dat zich in onze wereld afspeelt, onze wereld is kaka. Als jij bepaalt dat de wereld vier continenten heeft en dat die verdeling er is vanwege de vier elementen, more power to you.
Om beter uit leggen wat ik bedoel:
- Meeste series (ook cartoons spelen zich gewoon af in de echte wereld, spiderman woont gewoon in New York kil.
- Zelfs shows die zich niet in onze wereld afspelen hebben meestal nog steeds dezelfde basis. Adventure time speelt zich wel af in het land van Ooooo maar dit blijkt een wereld te zijn die ontstond nadat de normale wereld was vernietigd in een nucleaire oorlog. Bij Avatar is de Basis al anders, vanaf de geboorte van hun wereld zijn er al verschillen met de onze. Populaire films of series zoals Hunger Games, The 100 en Walking Dead spelen zich ook af in een dystopische toekomst. Maar al deze toekomsten zijn theoretisch mogelijk. Bij world buildig creëer je je eigen wereld met eigen natuurwetten.
Oke dus uhh... ik denk dat ik het hierbij laat man. Want ik was zeg maar aan het typen en besefte dat het echt teveel werd, en nu heb ik maar ff op backspace gedrukt want niemand heeft tijd. Dus ff kort wat ik nog wou zeggen: de karakters zijn relatable as fuk, de story arcs zijn goed uitgewerkt, de conclusie is satisfying, de actie en vecht choreografie is flawless en er is een natuurlijke balans tussen comedy en drama.
Tot slot wordt de serie voortgezet door : Avatar Legend of Korra. Hier volgen we de nieuwe Avatar in de cyclus, Korra, in een ietwat modernere setting. Legend of Korra biedt leuke nieuwe avonturen in de wereld van Avatar en voegt veel toe aan de mytologie. Het is misschien niet zo goed als The Last Airbender, maar nog steeds een waardig vervolg. Not to mention de villains zijn daadwerkelijk goed en multidimensionaal, dat zie je echt niet overal.
Hey en als je tot zover heb gelezen wil ik nog ff announcen dat ik zelf een vervolg heb geschreven op Avatar. Het speelt zich af na de Legend of Korra en gaat over de volgende Avatars: Nuri en Alya. Dit is een tweeling die wordt geboren in het aarderijk. Coming soon kedaag xxx
zondag 17 januari 2016
Top series
Honorable mentions
13. Freaks And Geeks.
Imdb rating : 8,9
Dit is een hele leuke serie uit 1999 die zo'n beetje de standaard voor een goede high school serie heeft gezet. Het heeft maar 1 seizoen, maar dat is misschien wel beter zo. Alle high school clichés waren na het eerste seizoen toch al zo'n beetje gedaan. Zus en broertje spelen de hoofdrol. Lindsay, de slimme nerd chick, die zich nadat ze zich voegt bij de cool kids (the freaks) laat beïnvloeden door groepsdruk. En Sam, de brugklasser die vanaf het begin al in een loser hokje gestopt wordt (The geeks). Freaks and geeks is heel light hearted maar tackled tegelijkertijd best serieuze onderwerpen. Plus James Franco and Seth Rogen maken hun acteer debuut. De reden dat dit niet in de top 10 zit is omdat het een oude serie is en maar 1 seizoen heeft.
12. Daredevil
Imdb rating : 8,8
Dit is één van gekste superhelden/comicbook series. Bloed, zweet en tranen, dat is zo'n beetje mijn samenvatting. Daredevil is duidelijk voor een volwassener publiek bedoelt dan bijvoorbeeld Arrow (shots fired). Het heeft drama, ontwikkeling van geweldige personages en actie. De actie vooral. Dit zijn paar van de beste en meest realistische vecht scenes die ik heb gezien in een show. Het heeft tot nu toe maar 1 seizoen, dus dat valt mee. Oja het gaat over een blinde advocaat die wanneer het donker wordt mensen in elkaar slaat. Ja ja er komt veel meer bij kijken (Ha) maar enige wat je moet weten is dat het beter is dan Arrow,
11. Attack on Titan/ Tokyo Ghoul
Imdb rating: 8,9 & 8,2 (kil check al die hoge ratings en dits niet eens top 10, ik heb smaak).
Dit is een gelijkspel tussen twee anime series die ik dit jaar voor het eerst gezien heb. Attack on Titan speelt zich af in een post-apocalyptische wereld, waar de mensheid wordt bedreigd door gigantische kannibalistische monsters genaamd Titans. De hoofdrolspeler Eren Jager sluit zich, na een traumatische gebeurtenis, aan bij het leger om de titans direct te kunnen bevechten, Tokyo Ghoul gaat over Ken Kaneki. Een gewone jongen wonend in Japan, die na de meest foktop date ever beland in het ziekenhuis en wakker wordt als een half Ghoul. Ghouls zijn mensachtige, maar kannibalistische monsters die ongemerkt naast en tussen mensen leven. We volgen in beide shows een hoofdrolspeler die onbedoeld terecht komt in een chaotische en vreemde wereld en moet zien te overleven. Ze nemen allebei doorgaans teveel hooi op hun vork, maar dankzij hun standvastigheid en de mensen om hun heen (en bovennatuurlijke krachten) overkomen ze bijna elk obstakel. Maar niet zonder fysieke of emotionele consequenties. Als je pas begint met anime kijken, zijn dit de beste series voor jou. Geweldige actie en drama en je kan het gewoon checken in het Engels. De reden waarom ze niet in de top 10 staan, is omdat ik twee andere animes gekozen heb die completer en zijn en die ik beter vond.
Top 10
10. It's always sunny in Philadelphia/ CommunityImdb rating : 8,8 & 8,6
Aangezien deze top 10 subjectief is, is het logisch dat ik het begin met 2 series die perfect mijn gevoel voor humor bevatten. En mij deels hebben geïnspireerd om zelf een comedy serie te schrijven Voordat ik iets zeg over de individuele series, moet ik duidelijk maken wat het beste is aan beide shows. Afgezien van de humor natuurlijk zijn het de personages. In beide shows volgen we een groep onstabiele mensen die door het lot bij elkaar zijn gezet. En echt in de meest random, awkward, raarste situaties terecht komen. Elk hoofdpersonage (en zelfs de bij-personages) in elk van deze series, is ge-ni-aal geschreven.Nee tuurlijk ga ik niet individueel die personages af, aintnobodygottime. Maar goed, always sunny. Gecreëerd en geschreven door drie van de vijf hoofdrolspelers, gaat over een groep vrienden die samen in een bar werken. Deze show is op zijn elfde seizoen en niet voor niks. De humor in deze show zoekt constant de acceptabele grenzen op. Dit is eigenlijk gewoon leedvermaak. Niemand in die show heeft een goed leven en ze blijven dingen opfokken voor zich zelf. Elke keer als er een nieuwe always sunny aflevering is denk ik saang,,,hoe gaan ze shit nu weer opfokken? Community is anders, community is een beetje optimistischer. Het gaat ook om een groep die alles opfokt de hele tijd, dat is de hele reden dat ze op die community college zitten eigenlijk. Maar we zien de personages wel van hun fouten leren en volwassen worden. De groep wordt steeds meer een familie. Deze show is zo goed omdat elke episode een geweldig concept heeft. Na zes seizoenen was het afgelopen, maar heel misschien komt er nog een film. (Bijna) elke aflevering van deze series is een komische kunstwerk, goed doordacht en misschien niet HAHA-grappig maar wel haha-grappig.
9. Jessica Jones
Imdb rating : 8,4
Eén van de nieuwere shows op netflix. Ook een marvel/superhelden/comicbook serie, jullie weten ik ben fan. Maar eerlijk gezegd, Jessica Jones zei me eerst echt niks. Ik dacht wie de hell is dat? Van alle avengers die ze een eigen show kunnen geven? Jesscia Jones? Who bitch this is? Toen ging ik beetje op wikipedia, haar superhelden naam is Jewel. Oooo..nou zegt me nog steeds niet, Maar ja is van dezelfde makers als Daredevil dus ik dacht misschien is het wel iets soortgelijks. Toen zag ik die trailer en toen dacht ik, kil. Waarom zou ik dit niet kijken? En tja ik heb eigenlijk spijt, want het was echt minder. Echt? Nee tuurlijk niet echt, het staat toch op nummer 9 joh punthoofd. Jessica jones was Awesome. Beter dan Daredevil zelfs en daarmee de beste superhelden show die ik ooit gezien heb. Waar Daredevil het beter deed qua actie, deed Jessica Jones het beter qua spanning en psychologische strijd. Jessica is heel erg relatable en down to earth, ze is geen superheld die op daken rent en de zwakken beschermt. Ze is zelf 1 van de zwakken, ze heeft een kut leve gehad en het blijft haar achtervolgen. Net als Daredevil heeft Jessica Jones tot nu toe maar 1 seizoen (marvel fans weten dat Jessica Jones, Daredevil en twee andere personages samen in een andere serie gaan spelen maar dat is pas later). Jessica Jones heeft een duistere toon en een meeslepende plot en de villain waar Jessie het tegen opneemt is angstaanjagend goed.
8. Supernatural
Imdb rating : 8,6
Deze show staat op de lijst omdat ik het heel lang volg, waarschijnlijk langer dan alle andere series. Het is inmiddels bij het elfde seizoen, en het is wellicht niet meer zo goed als eerst maar grijpt nog steeds mijn aandacht. Het gaat basically over twee broers die op jonge leeftijd hun moeder zijn kwijt geraakt aan een demon, en door hun vader zijn opgevoed om op monsters te jagen. En dat is ook vrijwel hoe de show eerst is. Sam en Dean rijden van stad naar stad om verschillende geesten en monsters te vinden en bevechten en mensen te redden van hun plaag. Maar die show wordt zo veel dieper dan dat. Er staat steeds meer op het spel en de broers komen in steeds gevaarlijkere situaties terecht. Het is een reis die nooit ophoud. Engelen, demonen, de dood, deze guys maken meest foktop dingen mee. Maar ze gaan gewoon door dude, never give up. Het is ook interessant om te zien hoe deze show verschillende mythologieen van verschillende culturen en religies omzetten tot hun eigen ding. Het is trouwens ""horror"" dus misschien dat sommige mensen daar geen fan van zijn.
7. Code Geass
Imdb rating : 8,8
Dit is één van mijn lieveling animés. Code Geass gaat over Lelouch vi Britania. Een prins die na de dood van zijn ma (dat gebeurt blijkbaar vaak in deze lijst) samen met zijn zusje wordt verbannen naar Japan door zijn vader, de keizer van Britania. Britania heeft via oorlog bijna de hele wereld gekoloniseerd, inclusief Japan. Lelouch belooft als kind aan zich zelf dat hij ooit het Britaniaanse keizerrijk zal vernietigen en de wereld zal bevrijden, zodat hij een wereld kan maken waarin zijn blinde en gehandicapte zusje veilig en gelukkig kan leven. Hij krijgt deze kans wanneer het lot hem in contact brengt met een heks, die hem een speciale kracht genaamd Geass geeft. We zien Lelouch vervolgens deze kracht gebruiken om een rebellie op te wakkeren om de strijd aan te gaan met het keizerrijk, vermomd als de rebellen leider Zero. Ik hou van deze show omdat het heel goed de gevolgen en de context van oorlog laat zien. Racisme, onderdrukking, geweld, diplomatiek, allemaal thema's die naar voren komen. Verschillende idealen die botsen en de vraag over wat goed en slecht is....oh en er zijn grote vechtrobots. Maar Lelouch is natuurlijk de reden waarom deze show geweldig is. Zijn tragische backstory en hoe hij transformeert van een machteloze ex-prins naar een rebellen leider, is prachtig om te zien. En al krijgt hij een speciale kracht, het is vooral zijn intellect die hem uit moeilijkheden helpt. Dat en de liefde voor zijn zusje. Deze anime concludeert na twee seizoenen en is ook in het Engels te zien.
6. Rick and Morty
Imdb rating : 9,3 (bruh)
Hahahaha..Rick and Morty. Hahahah dude, deze show. Hahahaha.
Dit is echt meeste gekke, grappige shit dat ik ooit gezien heb. Ik weet niet hoe ik anders moet zeggen man. Gecreëerd en geschreven door Justin Roiland (Lemongrab van Adventure Time) en Dan Harmon (maker van Community). Dit is een science fiction, animatie, actie, comedy, doctor who, inception, adventure, family show. Weet je wat het is met Rick and Morty. Het is zo geniaal ik kan niet verwoorden, je moet het zelf aandachtig kijken (jmoetnix). Ik kan wel zeggen dat het gaat over een oude alcoholistische wetenschapper die bij zijn dochter's gezin woont. En samen met zijn kleinzoon Morty, een neurotische puber, de gekste avonturen meemaakt. Naar andere planeten gaat, de dromen betreedt van een leraar, alternatieve dimensies bezoekt enzo en dan nog steeds op tijd thuis is voor het eten. Maar deze show is een ervaring. Wat ik persoonlijk het beste eraan vindt, behalve de conceptuele risico's is dat het dialoog grotendeels is geïmproviseerd. Het maakt de show natuurlijker en ""realistischer"". Any way dit is awesome en kan niet wachten op seizoen 3 Bitch.
5. Adventure Time
Imdb rating : 8,7
Ik vind niet leuk om tekenfilm te zeggen, want dat suggereert dat het voor kinderen is. Terwijl..okay dit is een tekenfilm. MAAR dat is vooral in de eerste paar seizoenen. Wat zo geweldig is aan Adventure Time is dat de show volwassener wordt naarmate de hoofdrolspeler ouder wordt. Hij heeft nu inmiddels een baard in de keel en shit got real. Tuurlijk tuurlijk ook in het zevende seizoen zijn er soms gewoon afleveringen die leuk en random zijn. Maar de meeste afleveringen van adventure time hebben of een bepaalde boodschap of een bepaalde onderliggende serieuze toon. Ik noem dit de diepe afleveringen. Eén van de laatste diepe afleveringen ging over een vampier die haar vampirisme kwijt wilde raken, maar uiteindelijk besluit dat het beter is om een manier te vinder om ermee te leven. Vampirisme was dan een metafoor voor depressie. Dat was maar een random voorbeeld. AT beschrijft veel relevante persoonlijke kwesties, op een manier die je aan het denken zet maar niet je stemming verpest. En dat allemaal in afleveringen die maar 10 minuten duren. Ja het gaat om Finn en Jake, een jongen en zijn magische hond. Maar het land van Ooooo is zo groot en mysterieus en met elk seizoen wordt er weer wat nieuws aan het licht gebracht. Complotten, reïncarnatie, liefde, pubertijd, depressie, familie en vriendschap. Adventure time bespreekt alles. En het is gewoon leuk. What time is it?
4. Game of thrones
Imdb : 9,5
Okay dit is onderdeel van de lijst met die cliché series waarvan iedereen zegt dat je ze moet kijken want ze zijn beter dan je leven op aarde. Al ben ik daar niet per sé mee eens, er is een reden waarom deze shows zo populair zijn. Ik ga je echt niet vertellen waar Game of thrones over gaat dude, ik zou niet eens weten waar ik moet beginnen. Dus hier is random foto van Dany :
Nee? Nog steeds niet convinced? Wauw hoe dan? Bedoel dit is enige motivatie die ik nodig had maar goed. Nogmaals ik vertik om te zeggen waar GOT over gaat. Maar het gaat om series waar ik persoonlijk van genoot toch? Dus mijn ervaring van GOT samengevat :
- Wie is dat?
- Wie is dat?
-Wie is Dat?
- Oh die ken ik wel
- Wel beetje langdradig dit
- Is dit waar iedereen over praat?
- Er moet wel meer zijn laat me blijven kijken
- O
- Ooh shit
- Ooh shit bruh
- Nee?
- Nee kil??
- Waattt
- Ey doe normaal heh
- HOEBEDOEL JE HIJ IS DOOD
- Dany!!
- Ik weet aflevering duurt een uur maar uhhh, is het nu al afgelopen?
- HOELANG ZEI JE TOT VOLGENDE SEIZOEN. KIL WAT MOET IK DOEN IN TUSSENTIJD
Dusja dat, enige wat ik beetje minder vond is dat elke aflevering een pornoscene had die ik dus niet kon kijken in de woonkamer. Moving on.
3. Walking Dead
Imdb rating: 8,6
Stel je komt van fissa en je belooft je vrienden die ver weg wonen van club dat ze bij jou kunnen crashen en het blijkt dat je je sleutels kwijt bent. Stel ontmoet je schoonouders en voordat jullie gaan eten voel je al de grootste kaki opkomen in je maag. Stel je valt met een groep in slaap op uni en jullie worden wakker en alle deuren zijn op slot. Dat is een coup (foktop situatie) toch? Nou de mensen in deze show, hun hele leven is 1 grote coup. Vanaf aflevering 1, is het van de ene naar de andere coup. En je denkt dan even dat alles goed is, die boerderij zag er wel rustig uit, maar NEE coup. Walking dead is de beste vertoning van een zombie apocalyps die ik ooit gezien heb. Het is echt. Dit is hoe het zou zijn als zoiets zou gebeuren. Je bent nergens veilig, mensen om je heen gaan constant dood en soms moet je moeilijke keuzes maken. Dat constant op je hoede zijn is iets wat walking dead echt goed laat zien. Wanneer het te rustig en veilig wordt denk je als kijker...aaight...something bout to happen. Van alle series die ik nu nog volg is het walking dead waar ik meeste naar uitkijk wanneer er nieuwe afleveringen komen. Oh en blabla het gaat over een cowboy sheriff blabla die wakker wordt na een coma blabla middenin een zombie uitbraak blabla. Zombies dude, its zombies wat wil je nog meer.
2. Breaking Bad
Imdb rating : 9,5
Ik zei je toch. Dit zijn die series die iedereen zegt dat je moet kijken. Sowieso heeft 1 van je vrienden deze wel opgebracht. Nou, 1 van je vrienden is awesome dan. De reden dan dit hoger staat dan GOT en WD is omdat het eindigt. Er is een prachtige conclusie, dus ik weet waar de serie naartoe gaat en kan erover praten in zijn geheel. Ik moet eerlijk zijn het is een tijd geleden dat ik dit gezien heb, maar ik weet nog precies hoe engaging en hoe tering spannend deze serie op gegeven moment was. Walter White, een scheikunde leraar die erachter komt dat hij kanker heeft. En besluit om de drugswereld in te gaan, om zo genoeg geld achter te kunnen laten voor zijn familie wanneer hij sterft. Beste samenvatting ooit. Maar ja dat is niet alles wat de show is. We zien de langzame maar merkbare ontwikkeling van Walter white naar zijn alter ego Heijsenberg, naarmate de serie zijn conclusie nadert. Vanwege breaking bad besef ik dan ook hoe belangrijk character development is. Ik weet niet of die guy die Walter speelt een prijs heeft gewonnen voor zijn rol, but he should, Deze serie heeft gewoon het beste acteerwerk in deze lijst. De afleveringen zijn well-paced en afwisselend. Tot vandaag heb ik niet zo'n goed geschreven drama serie gezien als dit. Noem het overrated als je wil maar ik ben ervan overtuigd dat deze serie standaard voor zulke series omhoog heeft gebracht. Kan wel zeggen welke momenten ik het beste vond of zo maar ja, dit is spoiler free. Deze show is gewoon zo intens, bedoel kijk zijn hoofd kil kijk :
1. Pretty little liars
Okay okay ik Weet wat je denkt. Hear me out though alsjeblieft. Ik zei niet voor niks dat deze lijst ging over waar ik PERSOONLIJK van GENOTEN heb, okay? En pll hoe je het ook wend of keert, het is spannend okay. Bedoel iedereen die deze show volgt snapt wat ik bedoel, wie de fuck is A. Na elke aflevering denk je een antwoord op die vraag te hebben maar blijkt dat je helemaal fout zat. En dit is een grapje.......
De echte nummer 1 is Death note
Imdb rating : 9,0
Dit is gewoon mijn lievelings anime/serie. En dat is gewoon zo. Heb het like, 5x in zijn totaliteit gekeken of zo en het blijft lauw. Plot : Light Yagami, een Japanse topstudent leeft een goed maar saai leven. Niks daagt hem uit of interesseert hem echt. Totdat hij ineens een zwart schrift uit de lucht ziet vallen met als titel : Death Note. "De persoon wiens naam hierin geschreven wordt, zal sterven, Dit werkt alleen wanneer je iemands gezicht inbeeld, De tijd en manier van sterven kan worden gespecificeerd, zo niet dan sterft degene gewoon van een hartaanval". Ai, stel je vindt dit boek. Je zou gewoon denken, ai boy... Light dacht ook ai boy, maar besloot om het uit verveling toch te proberen. En ja natuurlijk bleek het dus de real deal te zijn. Het blijkt dat een god van de dood het boek met opzet op aarde heeft laten vallen met de hoop dat een mens het oppakt. De god van de dood (Ryuk) verschijnt om aan Light te vertellen dat hij de Death Note mag houden. Light besluit om het op zichzelf te nemen om de death note te gebruiken om de wereld te ontdoen van criminelen en slechte mensen. Zodat er een nieuwe wereld kan ontstaan, en Light zal dan (dat is zijn plan) heersen over deze nieuwe wereld als een God. Nadat er een groot aantal mensen beginnen te sterven geeft de media de naam Kira aan de onzichtbare moordenaar en dit grijpt de aandacht van 's werelds beste detective L (ja zijn naam is L). Okay tot zo ver. Nu een paar vergelijkingen. Het lijkt op Code Geass : intelligente scholier krijgt een bovennatuurlijke kracht van een bovennatuurlijk wezen en besluit om het te gebruiken om de wereld te veranderen. En het lijkt op zowel Code Geass als Breaking bad in dat je meegaat in de hoofdpersoon zijn ontwikkeling, van iemand met goede bedoelingen naar iemand die gecorrumpeerd wordt door zijn eigen macht. Death note doet dit nog beter dan die andere twee shows, kan niet zeggen hoe want dan spoil ik het. Maar in ieder geval. Dit is niet zo actie vol zoals de andere animes op deze lijst. Light en L hebben vooral een intellectueel gevecht, de ene probeert erachter te komen wie de ander echt is. Dit is 1 van de weinige shows waar de hoofdrolspeler gewoon eigenlijk evil is, maar je staat nog steeds aan zijn kant. Je wilt niet dat mensen erachter komen dat hij Kira is en wil zien waar dit naartoe gaat. Death note houdt mijn aandacht vast, ik kan geen seconde missen want misschien mis ik dan iets cruciaal. Vandaar dat dit zo hoog staat.